“ใช่แล้ว มันลงตัวมาก” มันทำให้ผมฉุกคิดขึ้นมาได้ทันทีว่า ร้านอาหารนี้น่ะดีกว่าที่ไหนก็ตามที่ไมค์น่าจะหาได้หลายเท่าเลย เขาคงจะได้สถานที่จัดงานเป็นมุมหนึ่งของผับไอริช “ผมไม่เห็นวี่แววว่าจะมีอีเวนต์ของฝรั่งเศสจัดขึ้นที่นึ่เลย จะว่าไป...” ผมพูด “คุณไม่รู้เรื่องเลยหรือว่าเพื่อนร่วมชาติของคุณกำลังทำอะไรที่ไหนกันอยู่"“ไม1ละ แต่ฉันอ่านเจอในเลอ มองด์ เกี่ยวกับวิศวกรชาวฝรั่งเศสกลุ่มหนึ่งที่มาเยือนบอสตันอย่างเป็นทางการอะไรทำนองนี้"ถึงตาผมล้อเลียนบ้างละ วิศวกรฝรั่งเศสเนึ่ยนะ เอนจิเนียริคัสแกลลิคัส น่าจะเป็นสายพันธุที่เซ็กชี่น้อยที่สุดบนโลกนี้แล้ว วงจรเครื่องไล่หนูและแมลงสาบ เป็นที่สะดุดตาทันทีเพราะทรงผมสุดเห1ย เสื้อเชิ้ตกับเนกไทที่ไม่เข้ากัน และรูปร่างของชายผู้ออกกำลังกายเพียงอย่างเดียวจากการคิดคำนวณปริมาณนํ้าหนักของคอนกรีต ไม1มีทางที่พวกเขาจะดึงดูดความสนใจชาวบอสตันเป็นโขยงได้กับอีแค่การมาดูงานที่เมืองนี้'‘นม-ร์ซี...ขอบคุณ'นะ เอโลดี” ผมพูด “คุณทำให้ผมมีความสุข"เข้าวันถัดมา อะไรๆ ก็ยังไปได้สวยอยู่ ผมหยิบทีเชิ้ตทีสังไว้ออกมา และไปรายงานตัวกับคุณแรนดาห์วา ที่ตอนนี้ยืนยันให้เรียกเขาว่า “บาบาร์” เขาบอกว่าเป็นซื่อเล่นที่ภรรยาเขาเรียก ผมไม่กล้าถามว่าส่วนไหนในรูปร่างอ้วนเตี้ยของเขาที่คล้ายกับเจ้าช้างบาบาร์ ในการ์ตูนเมื่อผมไปถึงร้านอาหารประมาณสิบเอ็ดโมง เขากำลังคุยอยู่กับชายผิวขาวร่างใหญ่ชี่งดูไม่เหมือนคนที่เข้ามาสั่งชาเครื่องเทศดื่มสักถ้วยเลย “ขอโทษครีบ ผมรู้ว่าคุณพูดถูก” บาบาร์เป็นคนพูด แต่ชายคนนั้นก็ยังโวยวายใส่เขาไม1หยุดด้วยสำเนียงต่างชาติ อาจจะเป็นอิตาเลียนมั้งหวังว่าคงไม่ใช่พวกซิชิเลียน แต่ไม่ใช่หรอกครับ บาบาร์บอกผมเมื่อชายคนนั้นกลับไปแล้วว่าเขาเป็นผู้จัดการบาร์ไวน์ฝังตรงข้าม แล้วเขาก็ไม่ค่อยพอใจที่งานปาร์ตี้นํ้าซาแบบกะทันหันของเรามาซนเข้ากับชั่วโมงโปรโมชั่นฃองร้านเขาพอดีตามปกติบาร์และร้านอาหารจะเตือนกันและกันล่วงหน้าเกี่ยวกับวาระ พิเศษของแต่ละร้านน่ะ“ไม่เป็นไรน่า” บาบาร์พูด โบกนิ้วที่สวมแหวนของเขา ไล่หนูในรถยนต์ ไปมากลางอากาศ “ผมบอกเขาแล้วว่าคุณถูกปฏิเสธมาจากสมาคมไอริชอเมริกันและเรื่องคุณเหมือนจะโดนต่อต้านจากคนทั้งเมืองน่ะ"“ทั้งเมืองเลยเหรอครับ มีเรื่องร้ายแรงอะไรเกิดขึ้นอีกเหรอครับ”“อ้อ ผมก็แค่,พูด'โมไป'น่ะ คุณรู้มั้ยว่าทุกอย่างในอเมริกาจะต้องใหญ่เวอร์กว่าปกติ อย่าห่วงเลย มาดื่มซาสักถ้วยเถอะ”เขาพูดถูก เมื่อผมนั่งลงและทำตัวเองให้อุ่นด้วยชานม ความกังวลทั้งหลายของผมก็โบยบินไปเหมือนลมหายใจของผู้คนที่เดินผ่านหน้าต่างร้านอาหาร หลายๆ คนเช่นพวกคนทำงานออฟฟิศหยุดอ่านโปสเตอร์ของเราและมองเข้ามาข้างในบาบาร์วางกระดาษกองหนึ่งบนโต๊ะผม“ป้ายบอก” เขาพูด ดึงสามเหลี่ยมเล็กๆ ออกมาจากมุมหนึ่งของหัวกระดาษ “สำหรับเค้ก”กระแสไฟฟ้า
“ว่าไงนะครับ”“เราต้องเขียนป้ายบอกสำหรับเค้ก ผมสั่งส่วนป้ายสำหรับเค้กเฮเซลนัตไว้แล้ว เราจะต้องเสิร์ฟเค้กแต่ละชิ้นบนจานกระดาษใบเล็กพร้อมป้ายบอกที่เขียนว่า ‘คำเตือน อาจมีส่วนผสมของถั่ว’ ”เรื่องนิ้ผมว่าจะต้องเป็นเรื่องล้อเล่นแน่ๆ“ไม่เล่นหรอก” เขายืนกราน “เราอาจจะถูกฟ้องจากใครสักคนที่แพ้ถั่วแล้วมากินเค้กก็ได้นะ หรือถ้าใครสักคนสำลัก เศษถั่วขึ้นมาล่ะเป็นการดีที่สุดที่จะเขียนป้ายบอกไว้ครับ"“ คลื่นความถี่ไล่หนู ยุง แมลงสาบ แตกแน่นอนอยู่แล้วนึ่ว่าเค้กเฮเซลน้ตก็ต้องมีส่วนผสมจากถั่วนะครับ มันถึงถูกเรียกว่าเค้กเฮเซลน้ตไง” ผมเถียง “ทำไมไม่เขียนว่า‘อาจมีส่วนผสมของเค้ก’ ไว้ด้วยล่ะ"“คุณไม่เคยทำธุรกิจในอฌริกามาก่อนนะพวก” เขาพูดพร้อมวางปากกาด้ามหนึ่งลงบนมือผมการเขียนข้อความเหล่านี้พาผมย้อนกลับไปตอนถูกลงโทษที่โรงเรียนเรื่องส่งจดหมายรักไปให้เด็กผู้หญิงในห้อง มันยังเตือนให้ผมนึกถึงเบอนัวต์ การแปลป้ายชื่อสำหรับเค้กและไส้กรอกตอนอยู่ในปารีสภารกิจของเราทั้งสองอย่างนี้มันไร้สาระ แต่มันอาจจะช่วยผมจากหายนะทางการเงินได้ ผมตั้งหน้าตั้งตาทำงานและคุ้นเคยกับมัน ขณะที่บาบาร์คอยทำให้ผมสนุกด้วยการเล่าเรื่องเกมกอล์ฟของเขากับนายกเทศมนตรีให้ฟัง ซึ่งเช่นเคยครับ เขาแพไปหนึ่งหลุม เป็นวิธีที่ทำให้นายกเทศมนตรีรู้สึกดีมากพอที,จะให้สัญญาว่า คณะกรรมการลงคะแนนสำหรับการแข่งขันเมืองท่องเที่ยวโลกจะมาร่วมงานเลี้ยงนํ้าชานี้ด้วย
คลื่นไล่หนู
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น